Wat facilitators zeggen (2)
Uit je comfort zone
Het was eind van de ochtend. Warm in de ruimte en mijn collega begeleidde een werkvorm die veel dynamiek en informatie opleverde voor de deelnemers. Tegelijkertijd zag ik signalen van minder focus bij deelnemers. Op hun telefoon kijken, drinken pakken, in en uit lopen voor toiletbezoek. Wat zou ik doen? Het laten óf teruggeven wat waarnam? Ik besloot, met lichte spanning, voor het laatste. Ik gaf een ‘weerbericht’ af. Een term uit het gedachtengoed van deep democracy. In neutrale bewoordingen gaf ik de groep terug wat ik zag. Dat er met focus werd deelgenomen en dat er ook heen en weer bewegingen waren en telefoongebruik. Wat had de groep nodig? Kon de oefening door? De groep wilde door en met meer concentratie werd de oefening afgemaakt. Ik had gedurfd in te breken. Was uit mijn comfort zone gestapt. Iets dat ik me voorneem vaker te doen. En dat vast niet van een leien dakje zal gaan. Maar daarom heet het ook uit de comfort zone stappen 😉
